Źródło: krakow2016.com/historia-sdm

HASŁO: Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody (Mt 28,19)

Ojciec Święty Franciszek zabrał młodych na „swój” kontynent. Do kraju pełnego kontrastów, w którym huczny karnawał odbywa się w sąsiedztwie dzielnic nędzy, a obywatele, tworzący najliczniejszy katolicki naród na świecie, na co dzień walczą z prawem sprzecznym z ochroną życia. Realizując misyjną tematykę spotkania, Dni w Diecezjach nazwano tym razem Tygodniem Misyjnym. W swoim nauczaniu papież przypominał młodym, że nie mogą stać się misjonarzami, nie będąc wcześniej uczniami Chrystusa. Do historii tego spotkania przeszły świadectwa wzruszającego przyjęcia pielgrzymów przez ubogich mieszkańców faweli i widok plaży Copacabana, wypełnionej młodzieżą  aż po brzeg oceanu. To właśnie na tej plaży Franciszek zachęcał młodych: „Idźcie, bez obawy, aby służyć” i zaprosił na kolejne spotkanie w Krakowie. 

HYMN: Nadzieja Poranka (Esperança do Amanhecer)

Światowe Dni Młodzieży w Rio były zarazem pierwszymi z udziałem papieża Franciszka, a także jego pierwszą podróżą zagraniczną.

HASŁO: Zakorzenieni i zbudowani na Chrystusie, mocni w wierze (por. Kol 2,7)

W czasie Światowych Dni Młodzieży przez  stolicę Hiszpanii przetaczała się fala protestów, obrazujących nie tylko trudności społeczne i ekonomiczne, ale też postępujący kryzys wiary na Starym Kontynencie. Dlatego już podczas Mszy Św. otwarcia kard. Stanisław Ryłko podkreślał, że młodzi pielgrzymi są zaproszeni do tego, by zagubionej Europie dać świadectwo „wiary, która jest możliwa”. Także papież Benedykt zachęcał młodych do tego, by wiarą walczyli z zagrożeniami współczesnego świata. „Nie zatrzymujcie więc Chrystusa dla siebie! Przekazujcie innym radość waszej wiary!” – mówił podczas mszy św. na lotnisku Cuatro Vientos. Tym samym, nad którym podczas sobotniego czuwania trwała gwałtowna burza, która nie zdołała jednak ochłodzić entuzjazmu pielgrzymów, którzy modlili się i wiwatowali, aż… deszcz i wiatr ustały, tuż przed rozpoczęciem adoracji Najświętszego Sakramentu.

HYMN: Mocni w wierze (Firmes en la Fe)

Na zakończenie ŚDM w Madrycie zorganizowano spotkanie powołaniowe Drogi Neokatechumenalnej, w którym wzięło udział 200 tys. osób? W czasie spotkania Kiko Argüello zwrócił się do młodych: „Jeśli ktoś z braci i sióstr czuje, że Bóg go wzywa, aby oddał swoje życia za Chrystusa – niech wstanie”. Wstało wówczas i podeszło do biskupów po błogosławieństwo na drodze powołania ok. 5 tys. chłopców i 3 tys. dziewcząt.

HASŁO: Duch Święty zstąpi na Was, a otrzymacie moc i będziecie moimi świadkami (Dz, 1,8)

„Światowe Dni Młodzieży na Antypodach” – były dla organizatorów podwójnym wyzwaniem. Nie tylko ze względu na dużą odległość, jaką musieli pokonać pielgrzymi, ale też dlatego, że odbywały się w kraju, którego zaledwie 26% mieszkańców deklarowało się, jako katolicy. Prawie jedna czwarta z nich, to Aborygeni – rdzenni mieszkańcy Australii, żyjący na marginesie australijskiego społeczeństwa. Podczas obchodów ŚDM ich obecność była wielokrotnie podkreślana. To właśnie oni witali w tradycyjnych procesjach na wodzie zarówno pielgrzymów, jak też Ojca Świętego. Także papież wspominał o nich w swoich przemówieniach. Choć  ŚDM w Sydney okazały się jednym z najmniejszych spotkań w historii Dni Młodzieży, przyniosły wielkie ożywienie lokalnego Kościoła. Spełniło się zaproszenie Benedykta XVI do młodych, by stawali się „prorokami nowej epoki” i dążyli do świętości: „Oby dzięki działaniu Ducha Świętego młodzi ludzie zgromadzeni na ŚDM mieli odwagę stania się świętymi! Tego właśnie świat potrzebuje bardziej niż czegokolwiek”.

HYMN: Przyjmijcie moc (Receive the Power)

W pełni multimedialne i nowoczesne ŚDM, przy pełnym zaangażowaniu mediów społecznościowych, kanałów youtube czy facebooka biorą swój początek właśnie w Sydney.

HASŁO: Przybyliśmy oddać Mu pokłon (Mt 2,2 )

Zwołał je Jan Paweł II, przewodniczył im Benedykt XVI, a kard. Joachim Meisner nazwał „pierwszymi dniami młodzieży z dwoma papieżami”. Po śmierci Jana Pawła II, wielu zastanawiało się, czy młodzi będą równie uważnie słuchać kolejnego następcy św. Piotra i  w jaki sposób papież Benedykt podejmie z nimi dialog. Tymczasem do Kolonii licznie przybyli młodzi aż ze 197 krajów świata. Tam, oprócz udziału w „tradycyjnych” spotkaniach, odbyli też pielgrzymkę do katedry, w której przechowywane są relikwie trzech mędrców. To właśnie w Kolonii papież Benedykt, zainspirowany tematem spotkania, podarował pielgrzymom dar, który odtąd jest stale obecny podczas ŚDM: czas adoracji Najświętszego Sakramentu podczas sobotniego czuwania.

HYMN: Venimus adorare eum

Mimo, że były to pierwsze ŚDM bez Jana Pawła II, był on obecny w myślach pielgrzymów, ale także w postaci wielkiego portretu zawieszonego na katedrze naprzeciwko Kolonii. Portret ten wykonano z setek tysięcy zdjęć młodych z całego świata.

HASŁO: Wy jesteście solą dla ziemi… Wy jesteście światłem dla świata (Mt 5,13-14)

Spotkanie w Kanadzie odbyło się w cieniu zamachów na World Trade Center w oddalonym zaledwie o 550 km Nowym Jorku. Pół roku po tym wydarzeniu, młodzież przywiozła na miejsce tragedii krzyż Światowych Dni Młodzieży, który w tym czasie po raz pierwszy przemierzał wszystkie kanadyjskie diecezje, przygotowując kraj na ŚDM. Także podczas samych Dni Młodzieży nie brakowało nowości: po raz pierwszy użyto wówczas nazwy „Festiwal Młodych”. Niezapomnianym przeżyciem dla pielgrzymów i mieszkańców Toronto było też misterium Drogi Krzyżowej, zorganizowane na ulicach jednej z biznesowych dzielnic. Ojciec Święty nie tylko wyjaśniał pielgrzymom głębię ewangelicznych błogosławieństw, ale też, na zakończenie spotkania, przekazał zadanie: „Wy jesteście naszą nadzieją, młodzi są naszą nadzieją. Nie pozwólcie umrzeć tej nadziei! Oprzyjcie na niej swoje życie! Nie jesteśmy sumą naszych słabości i błędów; jesteśmy sumą miłości Ojca do nas i naszej realnej zdolności stania się obrazem Jego Syna”.

HYMN: Światłość świata (Light of the World)

Wielu młodym ludziom te ŚDM zapadły w pamięć przede wszystkim jako ostatnie, którym przewodniczył Jan Paweł II.

HASŁO: A słowo stało się Ciałem i zamieszkało wśród nas (J 1,14)

Gdy Kościół przeżywał Wielki Jubileusz Roku 2000, papież zaprosił młodych do Rzymu, a jako temat spotkania wybrał – jak tłumaczył: „lapidarne zdanie, w którym apostoł Jan wyraził wzniosłą tajemnicę wcielonego Boga”.  Mówił do zebranych: „Drodzy przyjaciele! Widzę w was «stróżów poranka»  czuwających o świcie trzeciego tysiąclecia” i przypominał, że nie można być świadkiem wiary w oderwaniu od korzeni swojej wiary. Dlatego na progu Nowego Tysiąclecia, uczestnicy ŚDM przemierzali Rzym śladami pierwszych chrześcijan: pielgrzymowali do grobu św. Piotra, spowiadali się w „największym konfesjonale świata” na Circo Massimo, gdzie chrześcijanie pierwszych wieków ginęli za wiarę, a zebrani przed bazyliką na Lateranie – pierwszą świątynią chrześcijańską – wsłuchiwali się w świadectwo osobistej wiary, jakie złożył przed nimi sam papież.

HYMN: Emmanuel

Podczas tych ŚDM pielgrzymom po raz pierwszy towarzyszyła ikona Matki Bożej Salus Populi Romani – czczonej w Rzymie od ponad piętnastu wieków. Również w 2000 roku po raz pierwszy zorganizowano katechezę w drodze do bazyliki Św. Piotra.

HASŁO: Nauczycielu, gdzie mieszkasz? Chodźcie, a zobaczycie (J1, 38-39)

Choć zaledwie przed rokiem Francja obchodziła jubileusz 1500-lecia chrztu, w Europie była symbolem kryzysu wiary. Przygotowaniom do spotkania młodych towarzyszyło echo dramatycznego pytania, które papież zadał w Paryżu w 1985 roku: „Francjo, najstarsza córo Kościoła, co zrobiłaś ze swoim chrztem?”. Organizatorzy obawiali się, że niewielu młodych odpowie na zaproszenie papieża, tymczasem na centralne uroczystości przybyło prawie trzykrotnie więcej pielgrzymów, niż się spodziewano. Widok młodych ludzi, nie mieszczących się na hipodromie Longschamp i 36-cio kilkometrowy „łańcuch młodych”, którym pielgrzymi otoczyli cały Paryż – to świadectwa wiary, które zapisały się w historii. Spotkanie w Paryżu przyniosło także kilka nowości, które dziś są ważnym elementem ŚDM: Dni w Diecezjach – zainicjowane w trosce o to, by pielgrzymi dzielili się swoją wiarą z mieszkańcami całego kraju, wolontariat młodych – by nie ulec pokusie zbytniego „sprofesjonalizowania” spotkania i program duszpastersko-kulturalny, nazywany dziś Festiwalem Młodych – który służył ukazaniu wielu talentów, duchowych i artystycznych, młodzieży świata.

HYMN: Panie i Mistrzu (Maître et Seigneur, venu chez nous)

Podczas spotkania papieża z młodymi w Paryżu w 1997 ponad pół miliona młodych ludzi, trzymając się za ręce utworzyło tzw. łańcuch braterstwa, oplatając stolicę Francji.

HASŁO: Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam” (J 20, 21)

Tym razem ŚDM stanowiły część papieskiej wizyty na największym i najmniej zewangelizowanym kontynencie. Na miejsce spotkania z młodymi papież wybrał Filipiny –  jedynym katolicki kraj w Azji, który na co dzień walczy z ogromnym ubóstwem i wieloma problemami społecznymi. W pamięci uczestników zapisała się m.in. uroczystość powitania papieża, kiedy młodzi zadali mu cztery pytania: „Czego oczekiwałeś od nas, zwołując ŚDM? Dlaczego każesz nam przemierzać cały świat? Czy spełniliśmy twoje oczekiwania? Co jeszcze powinniśmy uczynić?” Jan Paweł II nie tylko na nie odpowiedział, ale wszedł z młodymi w spontaniczny dialog, przeplatany śpiewem, który kontynuował podczas kolejnych wieczorów. A podczas mszy św. posłania zapewnił ich: „Co Jezus daje wam na drogę? (…) Daje wam tylko łaskę i prawdę. Posyła was z pełnym mocy orędziem swojej tajemnicy paschalnej, z prawdą swojego krzyża i zmartwychwstania. To wszystko, co wam daje – i to wystarczy”.

HYMN: Głośmy miłość na cały świat (Tell the Word of His love)

Były to najliczniejsze Światowe Dni Młodzieży – w uroczystościach wzięły udział ponad 4 miliony pielgrzymów.

HASŁO: Ja przyszedłem po to, aby owce miały życie i miały je w obfitości (J 10,10)

Gdy wielu młodych na całym świecie snuło „Sen o Ameryce” i dostatnim życiu, papież zaprosił ich do miasta położonego w centrum Stanów Zjednoczonych – które młodym ludziom z niestabilnej politycznie Europy wydawały się „państwem idealnym”. Tam Jan Paweł II przypomniał pielgrzymom, że źródłem szczęśliwego życia jest wierność Jezusowi, a nie dobra materialne. Wskazywał też na aktualne problemy świata, który w poprzednich latach doświadczył głębokich przemian politycznych i społecznych. Owocem tego spotkania było m.in. powstanie Ruchu Czystych Serc, głoszącego, że „Prawdziwa Miłość Czeka”, a także wpisanie w struktury Światowych Dni Młodzieży nabożeństwa Drogi Krzyżowej. Pielgrzymi wrócili do swoich krajów zainspirowani słowami papieża: „Nie bójcie się iść na ulice i do miejsc, gdzie gromadzą się ludzie, aby jak apostołowie głosić Chrystusa i Dobrą Nowinę zbawienia na placach miast, osiedli i wsi. Nie czas teraz wstydzić się Ewangelii, ale czas głosić ją na dachach”.

HYMN: Jesteśmy jednym ciałem (One Body)

To właśnie w Denver po raz pierwszy odprawiono wielką drogę krzyżową ulicami miasta? W ten sposób utrwalona została nowa tradycja ŚDM.

HASŁO: Otrzymaliście Ducha przybrania za synów (Rz 8,15)

To były pierwsze dni młodzieży w Europie wolnej od komunizmu. Dla ojca świętego spotkanie z młodymi stanowiło część jego IV pielgrzymki do Ojczyzny. Dla wielu młodych pielgrzymów – zwieńczenie pieszej pielgrzymki na Jasną Górę – polskiej tradycji, sięgającej XVII wieku. Znakiem politycznych przemian była, licząca ok. 100 tys. osób, grupa młodych z Europy Wschodniej, którzy po raz pierwszy mogli wyjechać „na Zachód” i wziąć udział w ŚDM. Dlatego, patrząc na pielgrzymów, zebranych u stóp sanktuarium Matki Bożej Królowej Polski, Jan Paweł II powiedział: „Kościół w Europie może w końcu swobodnie oddychać obydwoma płucami”. W orędziu na to spotkanie, papież tłumaczył, że wybrał Jasną Górę, by u stóp Matki Jezusa młodzi mogli doświadczyć, czym jest „przybranie za synów”, zaś na zakończenie ŚDM w ich obecności odmówił akt zawierzenia młodzieży świata Matce Bożej.

HYMN: Abba Ojcze

Hymn tego spotkania „Abba Ojcze” stał się popularną pieśnią śpiewaną przez kolejne pokolenia wiernych na całym świecie.

HASŁO: Jam jest Drogą i Prawdą, i Życiem (J 14,6)

Kiedy Europa przeżywała czas przemian politycznych, a jej mieszkańcy stawiali pytania o swoją przyszłość i tożsamość, Jan Paweł II zabrał młodych z całego świata na najstarszy europejski szlak pielgrzymkowy. Mówił pielgrzymom, że  to właśnie „przy grobie św. Jakuba pragniemy się uczyć, że nasza wiara opiera się na podstawach historycznych, nie jest więc zjawiskiem bliżej nieokreślonym i efemerycznym”.  Jednym z symbolicznych wydarzeń, była też spontaniczna decyzja młodzieży, by podczas niedzielnej mszy św. zebrać ofiarę na pomoc mieszkańcom Boliwii, Indii i Tanzanii.

HYMN: Somos los jóvenes del 2000 (Jesteśmy młodymi roku 2000)

Papież, wyposażony w pielgrzymią laskę i pelerynę, przebył pieszo ostatni fragment Drogi św. Jakuba, wraz z grupą 700 młodych pielgrzymów.

HASŁO: Myśmy poznali i uwierzyli miłości, jaką Bóg ma ku nam (1J 4,16)

Drugie Światowe Dni Młodzieży były zarazem pierwszymi, które odbyły się poza Włochami i poza Europą. Jan Paweł II wybrał Argentynę – zmagającą się z konsekwencjami krwawych rządów junty wojskowej i teologią wyzwolenia, a wiele elementów tego spotkania było symbolicznym wyjaśnieniem istoty Światowych Dni Młodzieży. Po pierwsze, czas: choć  spotkanie w Buenos Aires  było ostatnim zorganizowanym w Niedzielę Palmową, przypominało, że papieskim zamysłem jest zaproszenie młodych do odkrywania Tajemnicy Odkupienia. Po drugie, definicja młodości: tłumacząc hasło spotkania, papież mówił: „w tych słowach rozbrzmiewa wzruszające świadectwo tego, co określamy chrześcijańską młodością ducha, która polega na stałym zachowaniu wierności wobec miłości Boga. Zjednoczenie z Bogiem pozwala nam codziennie w tej młodości wzrastać”. Po trzecie, forma: spotkanie w Buenos w całości oparte było na dialogu papieża i młodych.

HYMN: Naszą drogą miłość jest (Un nuevo sol)

Papieskie przemówienie oparte było na 21 pytaniach zadanych przez młodych, a uroczystościom towarzyszyły liczne inscenizacje, w których młodzi wyrażali trudności, obawy i nadzieje codziennego życia.

HASŁO: Abyście umieli zdać sprawę z nadziei, która jest w was
(1P 3,15, życzenia Ojca Świętego Jana Pawła II do młodych na Międzynarodowy Rok Młodzieży)

Choć pierwsze spotkanie miało wymiar diecezjalny, to właśnie ono było pierwszym „numerowanym” Światowym Dniem Młodzieży. W homilii Jan Paweł II wyjaśnił młodym, czym – według jego zamysłu – mają być dni młodzieży, zarówno w wymiarze diecezjalnym, jak i międzynarodowym: „Dziś jesteście zgromadzeni tutaj znowu, drodzy przyjaciele, aby w Rzymie, na placu św. Piotra, zapoczątkować tradycję Dnia Młodzieży, do którego został wezwany cały Kościół (…) dzień Młodzieży oznacza wyjście na spotkanie Boga, który wszedł w dzieje człowieka poprzez Tajemnicę Paschalną Jezusa Chrystusa. Wszedł nieodwracalnie. I chce spotkać naprzód was, młodych”.

Właśnie od tego roku rozpoczyna się oficjalnie droga ŚDM.

Ustanowienie Światowych Dni Młodzieży było kolejnym etapem troski Jana Pawła II o młodzież, którą wyrażał od pierwszych chwil swego pontyfikatu. Już podczas inauguracji swojego pontyfikatu, powiedział do młodych: „Wy jesteście przyszłością świata, wy jesteście nadzieją Kościoła. Wy jesteście moją nadzieją.” 13 marca 1983 r. otworzył młodzieżowe Centrum San Lorenzo w Watykanie, a gdy dwa tygodnie później inaugurował Rok Święty Nadzwyczajnego Jubileuszu Odkupienia, przyjął od młodych z tego centrum drewniany krzyż, który stał się symbolem Roku Świętego. Na zakończenie obchodów, w Niedzielę Palmową 22 kwietnia 1984 r., zwrócił ten krzyż młodzieży, by ta poniosła go na cały świat, jako znak Odkupienia i świadectwo swojej wiary. Młodzi przyjęli tę prośbę. Odpowiedzieli też na zaproszenie papieża, który zwołał ich do Rzymu w 1985 r. na spotkanie z okazji Międzynarodowego Roku Młodzieży ustanowionego przez ONZ. Między innymi te wydarzenia zainspirowały ojca świętego do cyklicznych spotkań z młodymi, których potrzebę tak objaśniał pracownikom Kurii rzymskiej podczas spotkania wigilijnego: „Wszyscy młodzi powinni czuć, że Kościół podąża za nimi, dlatego Kościół w jedności z Następcą Piotra czuje w skali światowej rosnące zobowiązanie wobec młodych: ich trosk, ich pytań, ich otwartości i nadziei, by odpowiedzieć na ich oczekiwania, przekazać im pewność, której na imię Jezus Chrystus, Prawdę, którą jest Chrystus, Miłość, którą jest Chrystus. A w tej uprzywilejowanej uwadze, którą Kościół na nich kieruje, młodzi ludzie muszą znaleźć dowód, że bardzo się liczą, ponieważ są bardzo wiele warci. Ich życie jest cenne dla Kościoła.”